اواخر دهه ۸۰ در مهمانی‌های خانوادگی، جشن‌ها، رستوران‌ها و… برندی ابراز وجود کرد که دوغی متفاوت با سایر دوغ‌های موجود در بازار عرضه می‌کرد. این نوشیدنی ایرانی که از قدیم با برند «آبعلی» طرفداران زیادی پیدا کرده بود، حالا با «عالیس» وارد فصل تازه‌ای شد و طعم متفاوت این دوغ باعث شد به مرور جایگاه خود را در سفره‌های مردم پیدا کند. در این گزارش با استفاده از داده‌های سامانه «رسمیو» به مراحل شکل‌گیری و پیشرفت یکی دیگر از شرکت‌های خانوادگی به نام شرکت «عالیس» می‌پردازیم و در ادامه شایعاتی را که پیرامون تبلیغات تلویزیونی این شرکت وجود دارد، بررسی می‌کنیم.
طلوع از مشرق
هلدینگ «عالیس» از چند شرکت تشکیل شده که همه این شرکت‌ها از نوع سهامی خاص و متعلق به برادران فیاض است، خانواده‌ای که اصالتاً اهل دهستان تخت جلگه (شهرستان فیروزه فعلی) در نزدیکی نیشابور هستند و در شرکت‌های مختلف «عالیس» سمت‌های متفاوتی دارند. نخستین شرکت برادران فیاض «چشمه نوشان خراسان» است که در سال ۱۳۸۱ ثبت شده و هم‌اکنون علی‌اصغر فیاض مدیرعامل و محمدتقی فیاض رییس هیئت‌مدیره آن هستند. البته پروانه بهره‌برداری این شرکت و آغاز تولید محصولاتش به پنج سال بعد یعنی آبان ماه ۱۳۸۶ باز می‌گردد. «چشمه نوشان خراسان» بیشتر در زمینه نوشابه‌های گازدار، دوغ‌های گازدار و بدون گاز، آب معدنی، آب آشامیدنی و آبمیوه‌های گازدار فعالیت می‌کند و مجموعاً ۲۵۶ محصول دارد که نوشابه‌های غیرالکلی با ظرفیت تولید ۴۸ هزار لیتر و بعد از آن آب معدنی با ظرفیت تولید ۴۰ هزار لیتر بیشترین حجم محصولات را تشکیل می‌دهند. کارخانه «عالیس» در شهرک صنعتی چناران در ۴۵ کیلومتری غرب مشهد قرار دارد، جایی که کارخانه‌های زیادی مشغول فعالیت هستند.
چرخش قدرت در فیاض برادرز!
در سال ۱۳۸۸ دو شرکت «بهار رز عالیس چناران» و «نیک رز چناران» هم تأسیس شدند تا «عالیس» با قدرت بیشتری به راه خود ادامه دهد. «بهار رز عالیس چناران» ماست میوه‌ای، شیر میوه‌ها، انواع آبمیوه‌ها، شیرهای طعم‌دار و شیر ساده را تولید می‌کند و محمدرضا فیاض مدیرعامل و علی‌اصغر فیاض رییس هیئت‌مدیره آن است. این شرکت تا کنون بیش از ۶۱ میلیارد تومان ارز دریافت کرده که فقط یک میلیارد تومان آن به نرخ دولتی بوده است. در میان ارزهای دریافتی «بهار رز عالیس چناران» یورو، درهم امارات، یوآن چین و روپیه هند دیده می‌شود. این شرکت در بین سه شرکت «عالیس» بالاترین سرمایه را دارد و سرمایه‌اش به ۲۵۰ میلیارد تومان می‌رسد. شرکت «نیک رز چناران» هم به تولید ۱۲ طعم ماءالشعیر با ظرفیت تولید ۲۱۶ هزار تن اختصاص دارد و محمدتقی فیاض مدیرعامل و علی‌اصغر فیاض رییس هیئت‌مدیره‌اش است که به نوعی یادآور مدل ریاست جمهوری و نخست‌وزیری نوبتی پوتین و مدودف است! این شرکت ارز کمتری دریافت کرده و تنها ۱۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان ارز دریافتی داشته است.
به راستی «عالیس» از جان ما چه می‌خواهد؟
اما تعجب‌برانگیزترین نکته درباره شرکت «عالیس»، تبلیغات پرحجمی است که در اواخر سال ۱۳۹۷ آغاز کرد و باعث شد «لیموشو بدم، هلوشو بدم» ورد زبان بینندگان تلویزیون شود. در تیر ماه ۱۳۹۸ و با حساس شدن مردم و رسانه‌ها، فرهیختگان در گزارشی با محاسبه تعرفه آگهی‌های بازرگانی صداوسیما، هزینه تبلیغات تلویزیونی «عالیس» را هزار و ۸۶۳ میلیارد تومان در ماه تخمین زد که پرداخت چنین رقم سنگینی کمی عجیب به نظر می‌رسد. همزمان روزنامه مردم‌سالاری هم به نقل از منابع آگاه در صنعت تبلیغات مدعی شد که قرارداد تبلیغ این محصولات به گونه‌ای منعقد شده که صداوسیما در سود فروش «عالیس» شریک است. از آنجایی که صداوسیما خود را به انتشار قراردادهایش موظف نمی‌داند، صحت یا کذب چنین شایعاتی هم قابل سنجش نیست. این ادعاها در آن زمان با واکنش و تکذیبیه‌ای روبه‌رو نشد و بعد از گذشت چند ماه، محمدتقی فیاض با نوشتن یادداشتی در روزنامه کسب و کار، تاکید کرد که «وضعیت تبلیغات ما با صداوسیما قرارداد پنهانی نیست که بخواهیم در رابطه با شفاف‌سازی آن مشکلی داشته باشیم.»، اما این قرارداد هیچ‌گاه منتشر نشد.
«فیروزه»؛ شهری بدون بیمارستان
برادران فیاض در سال ۱۳۹۵ شرکت «بیمارستان فیروزه فیاض» را با هدف احداث یک بیمارستان در شهرستان فیروزه راه‌اندازی کردند. علی‌اصغر فیاض رییس هیئت‌مدیره این شرکت است و آخرین سرمایه شرکت سه و نیم میلیارد تومان بوده است. شهرستان فیروزه با وجود داشتن جمعیتی بالغ بر ۴۲ هزار نفر، بیمارستان ندارد و خبر راه‌اندازی بیمارستان در آن اتفاق بزرگی محسوب می‌شد. کلنگ این بیمارستان در شهریور ماه ۱۳۹۵ و با برگزاری مراسمی با حضور همه مسئولان شهرستان از نماینده مجلس گرفته تا فرماندار و رییس دانشگاه علوم پزشکی نیشابور و… زده شد، اما نکته عجیب این است که این بیمارستان ۳۸ تختخوابی که قرار بود در زیربنای ۶ هزار و ۵۰۰ متر مربع و با اعتبار ۲۰ میلیارد تومان ساخته شود، با گذشت پنج سال از مراسم کلنگ زنی هنوز افتتاح نشده است! در آبان ۱۳۹۹ ابوالفضل حکیم پور فرماندار فیروزه در گفت‌وگو با ایسنا گفت ساخت این بیمارستان بدون وقفه و با جدیت(!) در حال انجام است و در سال ۱۴۰۱ به بهره‌برداری می‌رسد. این در حالی است که فاصله دورترین روستای فیروزه تا شهر نیشابور ۶۰ کیلومتر است، جایی که مردم این شهرستان می‌توانند به پزشک متخصص دسترسی پیدا کنند.
